Πως να διακρίνουμε το Παραγωγικό Άγχος από το Μη Παραγωγικό Άγχος.

Πολύ συχνά οι άνθρωποι με έντονο άγχος πιστεύουν ότι η ανησυχία στην ζωή τους συχνά είναι ευεργετική αφού έτσι είναι πάντα προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν τις καθημερινές δυσκολίες πριν αυτές ξεφύγουν εκτός ελέγχου και έτσι θα αποφύγουν τις δυσάρεστες εκπλήξεις. Πράγματι, το άγχος μέχρι ενός βαθμού είναι αρκετά χρήσιμο.
Για παράδειγμα, αν χρειαστεί να ταξιδέψουμε σε μια χώρα του εξωτερικού, θα ήταν χρήσιμο για εμάς να ανησυχήσουμε σχετικά με το να κλείσουμε τα αεροπορικά μας εισιτήρια και να κανονίσουμε που θα μείνουμε. Το ερώτημα είναι μέχρι πόσο καιρό και σε τι επίπεδο είναι καλό να διατηρηθεί αυτό το άγχος.

 
Το παραγωγικό άγχος μπορεί να πάρει την μορφή ερωτημάτων που θα μας οδηγήσουν σε πιθανές λύσεις για ένα πρόβλημα που αφορά το σήμερα (Leahy, 2005). Για παράδειγμα, μπορώ να κάνω την κράτηση των εισιτηρίων και του ξενοδοχείου για το εξωτερικό σήμερα. Το μη παραγωγικό άγχος από την άλλη, αφορά μια σειρά «κι αν» αλυσιδωτών ερωτήσεων που απευθύνονται σε προβλήματα για τα οποία δεν μπορούμε να ασκήσουμε έλεγχο και που δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε στο εδώ και τώρα. Για παράδειγμα «Κι αν ακυρωθεί η πτήση μου;» ή «Κι αν αρρωστήσω και δεν καταφέρω τελικά να ταξιδέψω;»

Στην ψυχοθεραπεία, μέσω του συνεργατικού εμπειρισμού, μπορούμε να διακρίνουμε εξατομικευμένα το άγχος σε παραγωγικό και μη παραγωγικό, ακολουθώντας τον εικονιζόμενο οδηγό.